Dr. Παναγιώτης Μαλάμος

Διεύθυνση:

Βασ. Σοφίας 82, Αθήνα

Διαβητική νεοαγγείωση

Η διαβητική νεοαγγείωση αποτελεί ενα προχωρημένο στάδιο μιας σοβαρής διαβητικής προσβολής του βυθού του οφθαλμού, η οποία καλείται παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Η παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια συμβαίνει όταν σοβαρές βλάβες των μικρών αγγείων του βυθού προκαλούν ισχαιμία, δηλαδή κάποιες περιοχές δεν αιματώνονται πλέον (ισχαιμούν). Όταν η ισχαιμία είναι μεγάλη, αναπτύσσεται διαβητική νεοαγγείωση, δηλαδή σχηματισμός παθολογικών μικρών αγγείων που σπάνε εύκολα και μπορούν να προκαλέσουν αιμορραγία στο υαλοειδές εντός του ματιού.

Διαβητική νεοαγγείωση στο οπτικό νεύρο με αιμορραγία στο υαλοειδές. Πρόκειται για παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια υψηλού κινδύνου για απώτερες επιλοκές.
Διαβητική νεοαγγείωση στο οπτικό νεύρο με αιμορραγία στο υαλοειδές. Πρόκειται για παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια υψηλού κινδύνου για απώτερες επιλοκές.

 

 

 

 

 

 

 

Η διαβητική νεοαγγείωση αποκαλύπτεται ανάλογα με τη σοβαρότητα, τη θέση και το μέγεθός της, είτε κλινικά με βυθοσκόπηση, εφόσον είναι μεγάλη και κεντρική στον οπτικό δίσκο, είτε με αγγειογραφικό έλεγχο. Ο αγγειογραφικός έλεγχος βοηθάει κυρίως στις περιπτώσεις με μικρότερη διαβητική νεοαγγείωση, η οποία μπορεί να βρίσκεται και πιο περιφερικά. Ιδανικά, η πανοραμική ψηφιακή φλουροαγγειογραφία (wide-field)είναι η κατάλληλη εξέταση για να αποκαλύψει όλες τις εστίες νεοαγγείωσης, καθώς επίσης και την έκταση της ισχαιμίας του αμφιβληστροειδούς. Αυτό είναι σημαντικό και χρήσιμο, εφόσον πρόκειται να γίνει θεραπεία με φωτοπηξία laser.

Διαβητική νεοαγγείωση, όπως απεικονίζεται με πανοραμική ψηφιακή φλουροαγγειογραφία. Δείτε τις λευκές κηλίδες, σαν ωιφάδες απο βαμβάκι. Απεικονίζεται όλη η περιφέρεια του βυθού, όπου έχει γίνει laser.
Διαβητική νεοαγγείωση, όπως απεικονίζεται με πανοραμική ψηφιακή φλουροαγγειογραφία. Δείτε τις λευκές κηλίδες, σαν ωιφάδες απο βαμβάκι. Απεικονίζεται όλη η περιφέρεια του βυθού, όπου έχει γίνει laser.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Τελευταία, η Angio-OCT (OCT Αγγειογραφία) χωρίς σκιαγραφικό μπορεί να αναδείξει την διαβητική νεοαγγείωση στο οπτικό νεύρο και μάλιστα να βοηθήσει στην παρακολούθηση της ανταπόκρισης στην θεραπεία. Το πλεονέκτημά της είναι οτι δεν απαιτεί έγχυση ενδοφλέβιου σκιαγραφικού, οπότε μπορεί να γίνεται πιο εύκολα και γρήγορα απο την κλασσική συμβατική φλουροαγγειογραφία. Ωστόσο, δεν πρέπει να παραλείπουμε και την πανοραμική αγγειογραφία, διότι αυτή μας δίνει την πλήρη απεικόνιση της περιφέρειας του βυθού και έτσι έχουμε πιο πλήρη εικόνα για την βαρύτητα της νόσου, την έκταση της ισχαιμίας και το πλήθος των νεοαγγειακών εστιών.

Εικόνα μοντάζ αγγειογραφίας χωρίς σκιαγραφικό, όπου διακρίνεται η διαβητική νεοαγγείωση του οπτικού νεύρου και ισχαιμικές περιοχές στα δεξιά της εικόνας (μαύρες).
Εικόνα μοντάζ αγγειογραφίας χωρίς σκιαγραφικό, όπου διακρίνεται η διαβητική νεοαγγείωση του οπτικού νεύρου και ισχαιμικές περιοχές στα δεξιά της εικόνας (μαύρες).
NVD-OCT-A
Διαβητική νεοαγγείωση στον οπτικό δίσκο, όπως απεικονίζεται με OCT-Αγγειογραφία (Angio-OCT).

 

Διαβητική νεοαγγείωση οπτικού νεύρου, η ίδια περίπτωση με την διπλανή εικόνα με Angio-OCT (χωρίς σκιαγραφικό).
Διαβητική νεοαγγείωση οπτικού νεύρου, η ίδια περίπτωση με την πάνω εικόνα με Angio-OCT (χωρίς σκιαγραφικό).

Θεραπευτικά, η διαβητική νεοαγγείωση απαιτούσε μέχρι πριν μερικά χρόνια την χρήση φωτοπηξίας, δηλαδή laser, όπου «καίγαμε» όλη την περιφέρεια του βυθού προκειμένου να μειώσουμε την κατανάλωση οξυγόνου απο τους ισχαιμικούς ιστούς και έτσι να σταματήσουμε την αλυσίδα των βιοχημικών μεταβολών που οδηγούσαν στο σχηματισμό των νεοαγγείων. Αυτή η θεραπεία σταθεροποιούσε συνήθως τη νόσο, αλλά δημιουργούσε μεγάλες αλλοιώσεις στην περιφέρεια του βυθού. Αυτό κατ’επέκταση επηρέαζε την περιφερική όραση των ασθενών και την προσαρμογή στο σκοτάδι, γιατί προκαλούσε στένωση στα οπτικά πεδία.

Σήμερα υπάρχει η τάση, με βάση τις πιο πρόσφατες μελέτες, η διαβητική νεοαγγείωση και η παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια να αντιμετωπίζονται κυρίως με τις ενδοϋαλοειδικές εγχύσεις αντιαγγειογενετικών παραγόντων (anti-VEGF), αυτές που χρησιμοποιούμε και για το διαβητικό οίδημα της ωχράς. Το μειονέκτημά τους όμως είναι η βραχεία διάρκεια δράσης τους και η ανάγκη για συχνή επανάληψη της θεραπείας, περίπου ανα 2-3 μήνες. Συνεπώς, η χρήση του laser δεν έχει εγκαταλειφθεί τελείως, αλλά ιδανικά χρησιμοποιείται σε μικρότερη ένταση και έκταση σε συνδυασμό με τις ενέσεις για την επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος με τις λιγότερες δυνατές εγχύσεις.